Mantar Derivs Deri
Burada doğrudan bir karşılaştırma yapılamayacağını kabul etmek önemlidir. KaliteMantar DeriKullanılan mantarın kalitesine ve destek malzemesinin kalitesine bağlı olacaktır. Deri, birçok farklı hayvandan elde edilir ve kalitesi, yapıştırılıp preslenmiş deri parçalarından yapılan ve genellikle kafa karıştırıcı bir şekilde "hakiki deri" olarak etiketlenen kompozit deriden, en kaliteli tam tahıllı deriye kadar değişir.
Çevresel ve etik argümanlar
Birçok insan için, bir ürünü satın alıp almama kararımantar deriveya deri, etik ve çevresel gerekçelerle üretilecektir. Peki, mantar derisi örneğine bakalım. Mantar en az 5.000 yıldır kullanılmaktadır ve Portekiz mantar ormanları, 1209 yılına dayanan dünyanın ilk çevre yasalarıyla korunmaktadır. Mantar hasadı, alındığı ağaçlara zarar vermez, aksine faydalıdır ve ömürlerini uzatır. Mantar derisinin işlenmesi sırasında toksik atık üretilmez ve mantar üretimiyle ilişkili herhangi bir çevresel hasar yoktur. Mantar ormanları hektar başına 14,7 ton CO2 emer ve binlerce nadir ve nesli tükenmekte olan hayvan türüne yaşam alanı sağlar. Dünya Doğayı Koruma Vakfı, Portekiz mantar ormanlarının dünyadaki en yüksek bitki çeşitliliğine sahip olduğunu tahmin etmektedir. Portekiz'in Alentejo bölgesinde sadece bir metrekarelik mantar ormanında 60 bitki türü kaydedilmiştir. Akdeniz çevresinde bulunan yedi milyon dönümlük mantar ormanı her yıl 20 milyon ton CO2 emmektedir. Mantar üretimi Akdeniz'de 100.000'den fazla insanın geçim kaynağı oluyor.
Son yıllarda deri endüstrisi, hayvanlara yönelik muamelesi ve deri üretiminin çevreye verdiği zarar nedeniyle PETA gibi kuruluşlar tarafından sürekli eleştiriliyor. Deri üretimi, hayvanların öldürülmesini gerektiriyor; bu kaçınılmaz bir gerçek ve bazıları için bu, kabul edilemez bir ürün anlamına geliyor. Ancak, hayvanları süt ve et üretimi için kullanmaya devam ettiğimiz sürece, imha edilmesi gereken hayvan derileri olacak. Şu anda dünyada yaklaşık 270 milyon süt ineği bulunuyor; bu hayvanların derileri deri olarak kullanılmasaydı, başka bir şekilde imha edilmeleri gerekecek ve bu da önemli bir çevresel hasara yol açacaktı. Üçüncü dünya ülkelerindeki yoksul çiftçiler, süt stoklarını yenilemek için hayvan derilerini satabilmeye güveniyor. Bazı deri üretiminin çevreye zarar verdiği iddiası tartışılmaz. Zehirli kimyasallar kullanan krom tabaklama, deri üretmenin en hızlı ve en ucuz yoludur, ancak bu işlem çevreye ciddi şekilde zarar verir ve çalışanların sağlığını riske atar. Çok daha güvenli ve çevre dostu bir işlem olan bitkisel tabaklama, ağaç kabuğunun kullanıldığı geleneksel bir tabaklama yöntemidir. Bu, çok daha yavaş ve daha pahalı bir tabaklama yöntemidir, ancak işçileri riske atmaz ve çevreye zarar vermez.
Gönderi zamanı: 01-Ağu-2022